Caribena versicolor (Ptasznik wielobarwny) 

Pająk opisany w 1837 roku Przez Walckenaer'a.

Informacje ogólne

Wyglad

Nazwa pająka wzięła się z tego, że w ciągu swojego życia  zmienia on kolor wraz ze wzrostem. I tak L1-L4 są koloru niebieskiego z delikatnym ornamentem na odwłoku.  Następnie stopniowo z kolejnymi wylinkami zmieniają ubarwienie aż do momentu gdy karapaks staje się seledynowy, a odwłok oraz odnóża są porośnięte gęstymi czerwonymi wloskami. 

Występowanie

Ptasznik ten jest endemitem dla Martyniki. Czyli w naturze występuje tylko tam. Swoje gniazda buduje w pęknięciach kory drzew, w dziuplach. Jest więc pająkiem typowo nadrzewnym. 

Biotop

Zamieszkuje lasy deszczowe. Z bardzo wysoką wilgotnością. Średnia temperatura w miejscu występowania tego pająka waha się od 23 do 29 stopni w zależności od pory roku i dnia.

Długość życia

Samice żyją jedynie około 7-8 lat. Natomiast samce do pół roku po ostatniej wylince. Wśród ptaszników Caribena versicolor jest więc stosunkowo krótko żyjącym pająkiem.

Informacje hodowlane

Terrarium

Minimalne wymiary dla osobnika dorosłego to zbiornik o wymiarach 20x20x30 przy czym ostatnia wartość to wysokość. Zazwyczaj pająk ten buduje gniazdo w najwyższym możliwym punkcie terrarium. Najlepiej więc zastosować terrarium typu gilotyna lub typu czeskiego. 

W mniejszych stadiach używamy dowolnego pojemnika dopasowanego rozmiarem do wielkości pająka. Najlepiej aby był on wyższy niż szerszy. Jak już było wspomniane wcześniej pająk ten bardzo często buduje gniazdo podczepione do wieczka. Dlatego kiepsko sprawdzają się popularne moczboxy które są odkręcane. Przy ich otwieraniu zazwyczaj niszczymy całe gniazdo. Remedium na ten problem może być pojemnik z uchylona klapką. Wystarczy w pojemniku umieścić kawałek sztucznej roślinki lub korka, tak aby pająk podczepił gniazdo do jednej części wieczka. A druga część możemy swobodnie otwierać w celu karmienia lub zraszania.

Nie wymaga zbyt dużej ilości podłoża gdyż pająk ten nigdy nie kopie. Podłoże jest potrzebne aby utrzymać nieco podwyższona wilgotność. 

Wilgotność i temperatura. 

Na początek, ważna uwaga. Jak zapewne już słyszałeś, pająki te lubią padać bez przyczyny. Jest to popularny mit który bierze się z przekonania, że pająk ten potrzebuje bardzo dużej wilgotności. Dlatego sporo osób przesadza z tym parametrem utrzymując podłoże, zbyt mocno zalane. A to w połączeniu ze słabą wentylacją jest prostym przepisem na uśmiercenie pająka. 

Dlatego aby pająk rósł bez problemów należy zapewnić sporą wentylację, oraz nie przesadzać ze zraszaniem pojemnika. Lepiej robić to częściej ale z umiarem. Co 2-3 dni spryskujemy ścianki pojemnika i podłoże. Jeśli wentylacja jest odpowiednia po 3 dniach podłoże powinno być prawie suche. Z moich obserwacji wynika, że lepiej za sucho niż za mokro. Odhodowałem tak setki versi i postępując w ten sposób nie zauważyłem większej padliwości niz u innych gatunków. 

Temperatura jak u wszystkich ptaszników nie musi być idealna. Najlepiej aby nie spadała poniżej 20 stopni celcjusza. I jak zawsze im temperatura wyższa tym szybciej pająk rośnie. Jeśli chcemy dogrzewać najlepiej do tego celu użyć kabla grzewczego lub maty grzewczej oczywiście oba te urządzenia wymagają podpięcia pod termostat. 

Zachowanie i jad

Ptasznik ten posiada słaby jad. Jest pająkiem który niezwykle rzadko przejawia agresję. Wadą dla osób początkujących może być jego nieco wieksza ruchliwość i szybkosc niz ma to miejsce u pająków naziemnych. Często przy zraszaniem pojemnika versi postanawia z niego wybiec. Nie obędzie się więc bez ganiania jej po biurku:) Do tego gdy nadarzy się okazja lubi skoczyć. Posiada włoski parzące ale praktycznie nigdy ich nie używa. 

 Karmienie

Pająk ten nie sprawia większych problemów przy karmieniu. Jak zawsze karmówka musi być dopasowana rozmiarem do pająka. Czasem zdarzają się bardziej wybredne sztuki w szczególności w najmniejszych stadiach. W takim wypadku najlepiej spróbować zmienić karmówkę. Najlepiej sprawdzają się ruchliwe owady jak karaczan turecki i świerszcz.

Rozmnażanie

Bardzo proste. Samica na ogół nie przejawia agresji wobec samca. Dopuszczamy samice które mają minimum 4,5dc, zdażają się udane kokony od mniejszych samic, ale jest to męczące dla pająka i może negatywnie odbić się na jego kondycji. Samiec oczywiście musi być dorosły i napełniony. Samce tego gatunku nie posiadają haków na pierwszej parze odnóży. Samica, zazwyczaj po około 4 tygodniach od kopulacji składa kokon z którego wychodzi do 150 młodych.